stanowiska naukowe
Encyklopedia PWN
docent
naukozn. samodzielny pracownik nauk. mający prawo wykładania na wyższej uczelni lub samodzielnego prowadzenia prac nauk.-badawczych, bądź kierownia nimi, w różnych instytucjach naukowych.
[łac. docens ‘nauczający’],
Polska Akademia Nauk (PAN),
ogólnopol. autonomiczna instytucja nauk., działająca poprzez wyłonioną w drodze wyborów korporację uczonych oraz placówki nauk. tworzące centrum badawcze.
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
niemiecki kompozytor i organista, przedstawiciel późnego baroku, jeden z największych twórców w historii muzyki.
ekonomista i polityk; twórca programu zmiany systemowej polskiej gospodarki.
polski inżynier chemik, działacz gospodarczy, mąż stanu.
